Nereden çıktı şimdi? – Heatmiser

Şimdi size hepi topu 11-12 kişinin bildiği bir gruptan bahsedeceğiz. 

Çok eski bir grup Heatmiser. Kendisinden çok daha önce müzik yapmış gruplardan bile daha eskiymiş gibi geliyor insana. 90’larda bir kenara bırakıldığı için ve sadece sadık hayranları tarafından ziyaret edildiği için olsa gerek.

Aynı adlı bir Massive Attack şarkısı da var (Heat miser diye ayrı yazılıyor) ama bu o değil. Bahsettiğimiz, 90’ların en başında kurulmuş, vokallerinde Elliott Smith’in olduğu bir rock grubu. Grupta ayrıca Neil Gust, Sam Coomes ve Tony Lash de var. Elliott Smith sonrasında sağlam alıp yürüdüğü için, grup çoğunlukla (az önce bizim de yaptığımız gibi) “Elliott Smith’in grubu” gibi geçiştirilebiliyor kimi zaman. Oysa Neil Gust’ın varlığı Elliott Smith kadar önemli ve belirleyici.

İkili, üniversite yıllarında birlikte müzik yapmaya başlıyor. O zamanki gruplarının adı Swimming Jesus. Üniversitelerinin civarındaki kulüplerde, barlarda çalıyorlar. Bir şekilde adlarını duyuruyorlar. Mezun olunca da beraber Portland’a dönüyorlar, Elliott’ın lise arkadaşı Tony Lash’i de aralarına alıyorlar. Ve yavaş yavaş grup şekilleniyor.

1993 yılında yayınladıkları Dead Air, cayır cayır bir rock albümü. Sert ve atarlı. Bazı şarkılarda vokaller Elliott’a ait, bazılarında da Neil’a. Türü sevmiyorsanız, kesinlikle bir bağ kurmanız imkansız. İkinci albüm Cop and Speeder’da ise işler değişmeye başlıyor. Daha yumuşak melodiler giriyor araya. Evet, hâlâ çok sert bir müzik ama çeşitlenmeye de başlıyor, duyabiliyorsunuz.

Grubun müzikal tarzının bir türlü yerine oturamamsının en büyük sebeplerinden biri, üyelerinin de farklı tellerden çalması. Hele üçüncü albüm için kayıtlara koyulduklarında ortada gruba dair pek bir şey kalmıyor zaten. Maalesef dağılmaları da en iyi albümlerini çıkarmadan hemen önce oluyor. Hem de Virgin’le anlaşma imzalayıp, yükselişe geçmişken! Mic City Sons’taki gibi yollarına devam edebilselerdi şu an Heatmiser’ı böyle tane tane anlatmamıza gerek kalmayacaktı; herkes ezbere bilecekti belki zaten.

Grubun dağılmasında, Elliott Smith’in solo albümleriyle gruptan daha çok ses getirmesinin payı büyük elbette. 1996 yılında grup “resmen” dağıldığında Roman Candle ve Elliott Smith albümlerini çoktan yayınlamıştı bile. Grubu da boşluyor gibi sanki. (Röportajların yalancısıyız.)

Grubun diğer kurucusu Neil Gust’la aralarında kıskançlık oldu mu bilmeyiz ama kırgınlık olmuş belli ki, zira grup dağıldıktan sonra yıllarca konuşmamışlar.

Elliott Smith cephesinde yaşananlar belli. Onlar apayrı bir hikaye. Neil Gust’ı da araştırdık ama maalesef, ne yaptığına dair çok fazla bilgi yok internette. Vimeo sayfasını buldum yalnız; orada video editörü olarak yaptığı bazı işler var anladığım kadarıyla.

Toplamda 11-12 kişinin bildiği bu gruptan bahsetmemizi sağlayan da, durup dururken playlist’te çalmaya başlayarak etrafta nostalji rüzgarları estiren bir şarkı aslında; Mic City Sons albümünün açılış parçası, Get Lucky. Kalbinizde bir yerde Elliott Smith’e dair büyük hisler varsa sizi ele geçirebilir, önden söyleyelim. Hatta sonbahar melankolisine kendinizi kaptırmaya meyilliyseniz, devamında Elliott Smith albümlerini peş peşe dinlemeye koyulabilir, bunu size yaptığımız için bize lanet okuyabilirsiniz.