The Breeders: Yıllar sonra yeniden, daha güçlü

Bir dönemin kallavi gruplarının yıllar sonra yayınladığı albümler, bazı pek gereksiz endişeleri de beraberinde getiriyor. “O eski günlerdeki gibi sağlam bir iş çıkarırlar mı” ya da “yeni yetme seslerin peşinden gideceğim derken çizgiyi iyice bozmuşlar mıdır” derken şarkılara türlü önyargılar da eşlik etmeye başlıyor. Oysa kıyaslamaya, didiklemeye ne gerek var? Bir dönem sevdiğiniz grup tam gaz yoluna devam ediyor işte! Şimdiye dek birbirinden şahane albümler çıkarmışlar, pek çoklarının hayatını değiştiren şarkılar yapmışlar. Bu saatten sonra şaheser bir albüm yayınlamışlar ya da yayınlamamışlar, ne fark eder. (Göz yaşartan Polyannacılık…)

İşte tam da bu telkin vari düşüncelerle koyuldum The Breeders’ın yeni albümü All Nerves’ü dinlemeye.

The Breeders benim için torpilli gruplardan biri; ne yapsa severim. Yine de çok fazla bir beklentim olmamalı diye düşünüyordum ama o da ne; taş gibi bir albüm yapmışlar!

En son 2008 yılında Moutain Battles albümünü yayınlayan The Breeders, bu sefer rüya kadroyu yeniden toplayarak stüdyoya girmiş: Kim ve Kelly Deal kardeşler, Josephine Wiggs ve Jim MacPherson. Evet, Last Splash’in kırıp geçiren o sağlam kadrosu tekrar bir arada. Ve elbette, All Nerves’ün sırrı tam da buradan geliyor.

Geçmiş zaman olur ki…

90’lar ve ötesi

90’ların çok çok başında, Pixies’de işler Frank Black’in dominasyonu altında ilerlemeye başlayınca kendi şarkılarını yazmaya başlayan ve yan bir proje için kolları sıvayan Kim Deal, o sıralarda Pixies’le birlikte turnede olan Throwing Muses’tan Tonya Donnelly’yi de yanına katarak birkaç parça kaydeder. Plak şirketlerine gönderdikleri parçalar tam not alınca kadro kurulur ve Kurt Cobain’in de sık sık iltifatlar yağdırdığı ilk albüm Pod kaydedilir.

Bu anlattıklarımız şaka maka, 30 küsur yıl öncesine ait. İşte o zamandan bu yana, Kim Deal’ın başı çektiği The Breeders, hep çok şık albümler yaparak ve sebebinin ne olduğunu anlamadığımız kocaman gülümsemeleriyle karşımıza çıktı. 2008 tarihli Mountain Battles sonrasında yeni bir albüm kim bilir ne zaman gelir diye düşünürken yakın zamanda yeni bir şeyler duymayı beklememekte haklıymışız. All Nerves tam on yıllık bir aranın ardından yayınlandı.

Sinir harbi

All Nerves, özlediğimiz türde sağlam bir rock albümü. Nervous Mary ile yanık yanık bir giriş yapan albüm, Josephine Wiggs’in cool vokalleriyle donattığı dördüncü şarkı MetaGoth’a geldiğinde çoktan zirveye çıkmış oluyor. (2983478294 kere üst üste dinledim sanırım MetaGoth’u. Büyüksün Josephine.) Spacewoman ise sert ve dokunaklı. Dört dörtlük öldürücü bir şarkı. Araba kullanırken dinlemeyin. (Aslında en iyi araba kullanırken dinlenecek bir albüm ya, neyse…)

Karşınızda ellili yaşların ortasına gelmiş ama rock’tan ve iyi müzikten hiçbir zaman vazgeçmemiş bir grup var. Bundan daha büyük karizma olabilir mi ya?

Yine aşırı saygıdan arabeske bağladık…

https://open.spotify.com/album/0uanYSaBkcu0ztk0WjHnx5

Kapak fotoğrafı, Ben Rayner’a ait. New York Times’tan…