Bangerz 10 yaşında: ‘‘Bildiğimiz haliyle’’ Miley’nin ve kült bir albümün doğuşu
Pek çok klasik country ya da rock yıldızının uğruna her şeyini verebileceği, viskiye batırılmış bir ses ile kutsanmış olan Miley, 2013’te kendisini Disney geçmişinin ötesine taşıyacak yeni bir ses ve imaj arıyordu. Kapağında pek da ihtişamlı durmayan palmiyeler önünde yeni saç kesimini sergilediği cesur bir albüm sayesinde, Miley tam da bu istediğini yaptı ve daha sonra ne kendisi ne de pop dünyası için hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
2013’te yayınlanan Bangerz, Billboard albüm listelerinde anında zirveye yerleşti, ABD’de üç kez platin albüm seviyesine yükseldi ve Miley Cyrus bu albümle birlikte büyük bir turneye çıktı. Provokatif duruşuyla büyük eleştiriler toplayan ama bir taraftan da Miley Cyrus’un diskografisinde kült mertebesine ulaşan Bangerz’ı 10. yılı şerefine yine yeniden hatırlıyoruz. 🎶 ”I came in like a wrecking ball…” 🎶
Her şeyin başlangıcı
Popüler müziğin büyük isimlerinin kariyerlerinde önemli birer sıçrama yapabilmek için “küçük provakasyonlara” başvurmasına pek yabancı değiliz. Kalçasını birkaç kez sallayarak 50’lerin Amerika’sını büyüleyen Elvis, Like A Prayer videosunda siyahi bir İsa ile ”yakınlık” kuran Madonna, boks salonunun zemininde afili figürler patlatan Christina Aguilera… Pop yıldızları tartışma yaratıp sonrasında bunları kendi lehine çevirmeyi çok iyi biliyor kesinlikle.
Yani aslında 2013 yılında 20 yaşındaki eski bir Disney çocuk yıldızı, saçlarını kesip bir güllenin tepesine tırmandığında, neler olacağını herkes biliyordu. Ancak pop müziğin son 10 yılı bize bir şey gösterdiyse, o da Miley Cyrus’un Bangerz albümünün pop süperstarlığının son “gerçekten eğlenceli” dönemi olduğu. 10 yıl önce piyasaya sürülen albümde görsel olarak Terry Richardson, müzikal anlamda ise Robin Thicke ile yapılan iş birlikleri oldukça eleştirilmişti. Ancak tek sorun bu değildi. (Aslında o dönem zaten Miley ne yapsa eleştiriliyordu.)
2013 yılında Rolling Stone ile yaptığı röportajda Miley: “Ne yaptığımı biliyorum. Sizi şaşırttığımı biliyorum. Şu anda yaptığım şeyin beni güçlendiren bir yanı var. Özellikle ‘kısa saçlı’ olmak umurumda değil. Kızlar için güçlendirici olduğunu düşünüyorum. Çünkü güzelliğin ne olduğunu tanımlayan tek bir şey yok” şeklinde yeni imajının sonrasında olacaklara dair tüyo veriyordu.
We Can’t Stop videosu Haziran 2013’te yayınlandı; Miley’nin -Hannah Montana imajına tam bir tezat oluşturan- “seksi” performansı bazılarını kızdırmış olsa da, o dönemden tepki gören bir başka şey de “siyahi” kültürüyle yeni keşfettiği ilişkisiydi. Cyrus’un o dönemdeki ana obsesyonlarından biri, We Can’t Stop videosunda onu çevreleyen dansçı grubunun da gösterdiği gibi; twerk yapmaya olan sevgisiydi. Cyrus’un 1990’ların New Orleans sokaklarında popüler olan bu dans hareketini benimsemesi, onun için “iyi kız” itibarını yerle bir etmenin ve ödünç alınmış olsa bile yepyeni bir tavırla yeni bir kadın olarak ortaya çıkmasının bir yoluydu.
We Can’t Stop videosu Miley’nin yeni imajını tanıtırken, 2013 MTV Video Müzik Ödülleri’ndeki performansıyla birlikte işler bambaşka bir hal aldı. Performans çoktan bir popüler kültür efsanesine dönüştü diyebiliriz: Peluş ayılı matrak bir kostümle sahneye gelen Miley, sonrasında bu kostümü çıkarıp altındaki ten rengi lateks iki parça kıyafetle şovuna devam etmiş ve “o ikonik sahne” görünümüne imza atmıştı. Sahneye çıkan Robin Thicke ile düet yapan Miley, aynı zamanda twerk dahil sahnede yaptığı tüm hareketlerle uzun süre milyonlarca izleyicinin nefretine maruz kaldı. Salondaki ünlü izleyicilerin tepkileri performansın kendisi kadar unutulmaz; hareketsiz bir şekilde şaşkınlığını gizlemeye çalışan bir Rihanna’dan bahsediyoruz!
The Hollywood Reporter, “Miley Cyrus’a Not: Lütfen dur!” başlığıyla linç kampanyasını başlatan yayınlardan biri olmuştu. Basının tepkisi hızlıydı ama bunun pek önemi yoktu. Performans şimdiden dakikada 306.000 tweet’e ilham vermişti ve gecenin sonunda Miley’nin bir sonraki single’ı Wrecking Ball’un 90.000’den fazla kopya satmasının da yolunu açmıştı.
Günah çıkarmalar
Yeni şarkının müzik videosu VMA performansından iki hafta sonra yayınlandı; Miley’nin bir güllenin üzerinde çıplak sallandığı, ünlü fotoğrafçı Terry Richardson’ın yönettiği Wrecking Ball… O zamana kadar Richardson birlikte çalıştığı modeller tarafından cinsel saldırıyla suçlanmıştı, bu yüzden Miley’nin yeni imajına öncülük etmesi özellikle planlı gibiydi. Günün sonunda ise Miley’nin gözleri yaşlı bir şekilde kameraya bakarak şarkıyı söylediği video, defalarca parodisi çekilen gerçek bir klasik haline geldi.
Miley, Bangerz albümü sonrasındaki birkaç yıl boyunca yarattığı skandal nedeniyle “bir miktar suçluluk ve utanç taşıdığını” itiraf ediyor artık günümüzde ama tabii çok da fazla kendine yüklenmemesi gerektiğini de kabul ederek: “Artık bir yetişkin olduğum için ne kadar sert bir şekilde yargılandığımı anlıyorum. Çocukken yetişkinler tarafından sert bir şekilde yargılandım ve şimdi bir yetişkin olarak bir çocuğu asla sert bir şekilde yargılamayacağımı fark ettim.”
Miley, Hannah Montana’dan Wrecking Ball müzik videosuna uzanan imaj değişikliğine ve 2013 MTV Video Müzik Ödülleri’ndeki ünlü şovuna gönderme yaparak şöyle diyor: “Dikkat çekiyordum çünkü benimle özdeşleşen bir karakterden ayrılıyordum artık. 20 ya da 21 yaşındayken kanıtlayacak daha çok şeyiniz var. ‘Ben ailem gibi değilim, ben buyum’ diyordum.”
Bangerz’ın onu daha olgun bir kariyer yoluna sokmasından yıllar sonra, Miley’nin itiraf etmekten çekinmediği şeylerden biri de bu dönemin psikolojik olarak üzerinde bıraktığı etki. Özellikle de VMA performansının ardından internette bedeni üzerinden dönen şakaların sarsıcı olduğunu söylüyor. Miley, Demi Lovato ile Instagram’da canlı yayında yaptığı bir sohbet sırasında “İki veya üç yıl boyunca şort giymedim. Sahnede etek giymeyi bıraktım. ‘Dünya üzerinde kendine en çok güvenen kız’ imajına sahip olmak aslında bir tür sahtekarlıktı çünkü içten içe çok güvensizdim. İşin en zor tarafı markamın her zaman kendim olmaktan ve kendime güvenmekten ibaret olmasıydı ve hayranlarıma karşı kendimi kötü hissediyordum, yaptığım bir tür sahtekarlık gibi geliyordu.”
Miley, Bangerz albümüyle senelerce medyadaki çifte standardın kurbanı oldu. Oysaki ne albüm ne de klipleri ve sahne şovları herhangi bir “beyaz erkek pop yıldızının” yaptığından daha fazlası değildi.
“Herkesi olduğu gibi kucaklama’’nın bir tür trende dönüşmediği, kapsayıcılığın sınırlarının bu kadar genişlemediği bir dönemde drag queen’ler başta olmak üzere pek çok farklı topluluğa sahnede yer verdiği o büyük turnesiyle alkışlanması gerekirken yıllarca ‘kafasına estiği gibi davranan, çılgın’ biri olmakla eleştirildi. Üstelik bu turneden tek bir kuruş bile kazanmadığını kendisi de itiraf ediyordu.
Yıllar içerisinde pek çok farklı albüm ve tür denese de neyse ki son yıllarda rock sularına geçerek türün üzerine inşa edildiği özgürlüğü buldu. Miley, Plastic Hearts ve Endless Summer Vacation albümleriyle kendini ve özgürlüğünü güven dolu ve kendiyle barışık bir şekilde keşfetmeye devam ediyor. Gerçek şu ki dünya bu kadar can sıkıcı bir haldeyken, belki de seslerin daha çok yükseldiği eğlenceli veya öfkeli albümleri yeniden hak ediyoruz. En azından birinin bize “kendimize, ruh sağlığımıza, kendi eğlencemize” öncelik vermeyi hatırlatması gerekiyor.